. . . . . . . 

रोज दररोज, माझ्या चेहऱ्यावर असतं हसू 

असो घामाच्या धारा किंवा सर्दी वाहो सू सू ...

प्रश्न पडतो कि मी इतकी का हसते ?

कारण मी रोज प्रेमात पडते ...

मी रोज प्रेमात पडते, का प्रेम माझ्यात पडतं ?

नुसत पडून रहात नाही 

उड्या मारतं, ओसंडतं,

हृदयातून बाहेर डोकावतं,

शरीरभर पसरतं...

मग मेंदूत शिरतं 

तिथंच जरा गडबडतं !

मेंदू भयंकर गोंधळतो

प्रेमाचा तो पाठलाग करतो 

इकडून तिकडे तिकडून इकडे 

रस्ते घेत वेडे वाकडे 

दिवसभर चालतो दोघांचा खेळ 

थकून जातात मग पण होत नाही मेळ 

मग माझ्यासमोर येतात दोघं 

मी म्हणते पुरे तुमची सोंगं 

मेंदूची स्वारी परत डोक्यात परतते 

प्रेमाची मात्र हकालपट्टी करावी लागते 

पण जाता जाता मी 

त्याच्या कानात सांगते 

उद्या तुझी बाजू घेईन 

अन गालात हसते 

प्रेमच ते शेवटी 

आशावादी फार 

उद्या परत पडायला 

ते होतं कि तयार!

म्हणूनच रोज माझ्या चेहऱ्यावर असत हसू 

पण प्रेम माझ्यात पडलं बरं का 

मी प्रेमात पडले नाही..

                                                                                            तुम्ही नका बरं फसू !